قارچ ناخن قسمت سوم

درمان قارچ ناخن

حال که با قارچ ناخن آشنا شدیم نوبت به درمان آن می رسد. خیلی وقت ها، ناخن دست و پا دچار قارچ شده و خیلی حاد نمی باشد و به راحتی قابل درمان هستند.

متخصص درمان قارچ ناخن کیست؟

 

 

پزشکان متعددی می‌ توانند به درمان قارچ ناخن بپردازند. پزشک عمومی، متخصص پوست یا متخصص پا نیز می‌ توانند این مشکل را حل کنند.

هر یک از این پزشکان قادر به تشخیص قارچ ناخن و تجویز داروهای مناسب برای رفع عفونت هستند. ممکن است که برای درمان، متخصص پا یا پوست، بخشی از ناخن یا لایه‌‌ بالایی آن را بردارند.

درمان قارچ ناخن به چه شکل صورت می‌گیرد؟

سوهان کشیدن، کوتاه کردن و مراقبت از ناخن‌ ها تا حد زیادی به کاهش میزان گسترش قارچ ناخن کمک می‌ کنند و از این رو به‌ شدت توصیه می‌ شوند.

ضمن اینکه با این مراقبت‌ ها، درد ناشی از فشار بر ناخن‌ های ضخیم‌ شده نیز کاسته خواهد شد.

پمادها و داروهای موضعی معمولا تأثیر کم‌تری نسبت به داروهای خوراکی داشته‌اند. علت این است که ناخن سفت‌تر از آن است که بتواند داروهای موضعی را جذب کند و تحت تأثیر قرار بگیرد.

ضمن اینکه پیگیری این روش درمانی تا حدودی سخت است. زیرا معمولا برای دریافت نتایج مثبت باید چنین درمانی را به مدت بیش از ۱ سال و به‌طور مرتب انجام داد.

البته یکی از مزایای استفاده از درمان‌ های موضعی، عدم وجود عوارض جانبی و تداخل مصرف با داروهای دیگر است.

داروهای موضعی برای درمان قارچ ناخن

 

 محلول موضعی سیکلوپیروکس (پنلاک) ۸ درصد

نوعی محلول پزشکی است که برای درمان قارچ ناخن استفاده می‌ شود. این محلول برای افرادی با سیستم ایمنی سالم و نوعی از قارچ مناسب است که با ماهک ناخن ارتباطی ندارد.

این دارو تنها در ۷ درصد از موارد جوابگو است. برای کسب نتیجه‌ مطلوب باید روزی یک مرتبه و به مدت ۱ سال از این محلول استفاده شود. برای پاک کردن محلول باید هفته‌ ای ۱ بار از الکل استفاده شود.

شواهد حاکی از آن است که استفاده از محلول ضدقارچ حاوی آمورولفین از بازگشت عفونت پس از درمان جلوگیری کرده و درصد موفقیت این محلول در کنترل عود کردن عفونت ۷۰ درصد است.

۲. افینوکونازول (جوبلیا)

افینوکونازول (جوبلیا) نیز دارویی است که در سال ۲۰۱۴ به تأیید رسید. این دارو نیز به‌صورت موضعی روی پوست استفاده می‌ شود. این دارو برای درمان ۲ نوع از شایع‌ ترین قارچ‌ های ناخن پا یعنی تریکوفیتون روبروم و تریکوفیتون منتاگروفیتس استفاده می‌شود.

این داروی موضعی باید روزی ۱ بار و به مدت ۴۸ هفته استفاده شود. رایج‌ ترین عارضه‌ جانبی این دارو، شکل ناخوشایند ناخن‌ ها، درماتیت و درد موضعی است.

۳. تاوابورول (کریدین)

تاوابورول (کریدین) داروی جدید دیگری برای درمان قارچ ناخن پاست. این دارو نیز مشابه با افینوکونازول عمل می‌کند و باید به‌طور روزانه در طول ۴۸ هفته استفاده شود. عوارض جانبی آن نیز مانند جوبلیاست.

داروهای خوراکی برای درمان قارچ ناخن

داروهای خوراکی برای درمان قارچ ناخن معمولا در ۵۰ تا ۷۵ درصد موارد مؤثر هستند و برای پدیدار شدن نتایج این درمان‌ ها ۹ تا ۱۲ ماه زمان لازم است. این مدت، زمان لازم برای رشد ناخن‌هاست. حتی در خلال درمان نیز احتمال عود قارچ در ۲۰ تا ۵۰ درصد از موارد وجود دارد.

اخیرا درمان‌ های خوراکی رفع قارچ ناخن به سایر روش‌ ها ترجیح داده می‌ شوند، زیرا مدت زمان کمتری برای اثرگذاری نیاز دارند و بهتر از سایر روش‌ها، مشکل را درمان می‌ کنند. از بین داروهای خوراکی مؤثر در درمان قارچ ناخن می‌ توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱. گریزئوفولوین (فولویسین، گریفولوین، گریس‌پِگ)

این دارو برای سالیان متمادی به عنوان درمان خوراکی رفع قارچ ناخن مورد استفاده بوده است. گرچه مصرف این دارو خطری ندارد اما برای رفع قارچ ناخن پا، چندان مؤثر نیست. عدم ارائه‌ نتایج مؤثر باعث شده است تا جایگزین‌ های دیگری برای این دارو پیشنهاد شود.

۲. تربینافین (لامیزیل)

این دارو باید به‌طور روزانه مصرف شود. مصرف آن برای درمان قارچ ناخن پا به مدت ۱۲ هفته و برای درمان قارچ ناخن دست تا ۶ هفته طول می کشد. این داروی مؤثر، بی‌خطر و دارای عوارض جانبی بسیار کمی است. هرچند که باید در افراد مبتلا بیماری های کبدی با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد.

۳. ایتراکونازول (اسپرانوکس)

این دارو به‌صورت مقطعی و پله‌ ای تجویز می‌ شود. مثلا ۱ هفته در هر ماه و به مدت ۲ یا ۳ ماه. به عبارت دیگر در طول ۲ یا ۳ ماه، ماهیانه به مدت یک هفته از این دارو استفاده می‌شود.

البته باید توجه کنید که مصرف این دارو با برخی از دارو های آسم، آنتی‌ بیوتیک‌ هایی مانند آریترومایسین و… تداخل دارد. ایتراکونازول برای درمان قارچ کاندیدا و عفونت‌های قارچی غیردرماتوفیتی استفاده می‌شود.

۴. فلوکونازول (دیفلوکان)

مصرف این دارو به شکل یک بار در هفته در طول چندین ماه است.

اگر عملکرد کبد بیمار مشکل دارد یا داروهای خاص دیگری مصرف می‌ کند، حتما باید در استفاده از این دارو دقت کند. این دارو اثربخشی اسپورانوکس و لامیزیل را ندارد و باید در بیماران مبتلا به مشکلات کبدی با احتیاط استفاده شود.

پزشک می‌تواند با آزمایش خون ساده‌ ای از وجود مشکلات و بیماری‌های کبدی مطمئن شود.

روش‌های درمان خلاقانه‌ دیگری نیز وجود دارند که همچنان در حال بررسی و آزموده شدن هستند:

• لیزرتراپی یا درمان فوتودینامیک که از عوامل فعال نوری برای درمان ناخن استفاده می‌ کند. در واقع در این روش نوری درخشان با طول موجی مشخص و مناسب به ناخن‌ها تابانده می‌ شود.
• استفاده از جریان الکتریکی برای جذب دارو های موضعی ضد قارچ در ناخن‌ ها که به آن یونتوفورزیس نیز گفته می‌ شود.
• استفاده از محلولی که محیط ناخن را برای رشد قارچ نا مناسب می‌سازد: اگر این روش عملی شود، قارچ ناخن با روشی ارزان درمان خواهد شد.
• روشی دیگر که قطعا به مداوای قارچ ناخن منتهی خواهد شد، جراحی است. در این عمل ناخن برداشته می‌شود. هرچند که این روش به‌طور مقطعی پاسخ می‌دهد و امکان عود مجدد قارچ وجود خواهد داشت. ضمنا امکان استفاده از داروهای موضعی و خوراکی نیز در کنار جراحی وجود دارد. اگر قارچ ناخن در اثر ضربه یا عفونت ایجاد شده باشد، جراحی به‌شکل بهتری این مشکل را درمان خواهد کرد.